Reviews
| Over Buildings: XYMPHONIA XYM 1007 |
 |
1. Species
Of One (5:54) 2. The Sheltering Sky (7:50) 3. Afterlife (Philo Says) (7:46) 4. Memories Of An Identity (4:48) 5. Between Frontiers (4:44) 6. Waiting For The Punchline (6:52) 7. Ben Mundo (2:21) 8. Moonchild (7:34) 9. We Can Not (4:24) |
Ruud
Stoker - vocals Julian Driessen - keyboards Bert de Bruijne - bass Ronald Demilt - guitars Mike Boekhout - drums
|
 Progwereld november 2008 (Dick van der Heijde) |
Timelock
doet het nog steeds. Deze uit Den Haag afkomstige
formatie rondom zanger Ruud Stoker, toetsenist
Julian Driessen en bassist Bert de Bruijne maakt
al bijna twee decennia lang furore met een
aanstekelijke vorm van neo-progressieve rock. In
de jaren 90 bracht het legendarische SI-label de
eerste twee albums van de band uit, "Louise
Brooks" in 1992 en "The Dawn" in
1994. Het succes lonkte. Echter met het crashen
van SI zette voor Timelock een oorverdovende
stilte in die acht jaar zou duren. In 2002
verscheen met een nieuwe drummer en gitarist het
album "Circle Of Deception". Er
ontstond een nieuw elan maar daarna leek het toch
gedaan voor de band. Geheel onverwacht is daar
dan toch in 2008 weer een nieuwe cd. "
Buildings" heet de plaat en ik ga als een
ware makelaar dat werkje eens flink onder de loep
nemen. Voor dit vierde album dat ik beslist niet wil beschouwen als een achteraankomertje of anders gezegd als een aanleunwoninkje zijn de posities van drummer en gitarist wederom door andere muzikanten ingenomen. Achter het drumstel zit Mike Boekhout. Hij speelde al een keer eerder bij de band. De gitaar hangt om de schouders van Ronald Demilt. Vooral het sprankelende gitaarspel van deze Demilt heeft "Buildings" een lichtvoetigheid gegeven die de band prachtig staat. Er hangt een soort ingetogenheid over het album die op hun eerdere cd's nog niet zo te vinden is en daarom maakt "Buildings"de Timelock-cirkel behoorlijk rond. Dat Timelock met het verstrijken der jaren nogal heeft ingeboet aan uitbundigheid is dan ook absoluut geen probleem. Elk album is goed voor wat het is. Toch heeft "Buildings" genoeg typerende Timelock kenmerken. Zo klinkt de hoge, vaak aandoenlijke zang van Stoker emotioneel als altijd en weet deze weer heerlijk te baden in meerstemmigheid. Stoker bewerkstelligt op dit album een gevoel dat het midden houdt tussen nostalgie, melancholie en lef. De toetsenpartijen van Driessen krijgen meer dan ooit de ruimte. Ze vormen het ideale bindmiddel met hun vaak sfeervolle bedoelingen. Driessen is de perfecte binnenhuisarchitect, lekkere thema's, lekkere solo's. Ook baant de brommende bas van de Bruijne zich weer zeer melodieus door de muziek heen. Hij speelt de kalk weliswaar niet van de muren - comfortabel is het wel. Timelock heeft het in zich om zonder spectaculair te doen boeiend te blijven. "Buildings" telt negen nummers. Acht daarvan zijn van eigen makelij en het negende is een cover van het For Absent Friends nummer We Can Not. De uitvoering daarvan is weliswaar uitstekend, toch sla ik de eigen creaties hoger aan waardoor dit slot van het album eigenlijk nogal misplaatst is. Het geeft een rare wending aan de fijne flow van het album. Je zou het kunnen zien als een soort van bonustrack maar dat is het niet. Al met het eerste nummer, Species of One zit je direct in de juiste stemming. Deze mid-tempo opener is met z'n lyrische melodietjes een goede binnenkomer waarbij nieuwkomers Boekhout en Demilt danig opvallen. Het nummer krijgt een fijn vervolg met ontwapenend materiaal dat hoofdzakelijk te omschrijven is als ballads met mid-tempo passages. De machtig mooie intensiteit doet me trouwens erg denken aan de Maltese band Different Light. In Waiting For The Punchline gaat het tempo wat omhoog en valt er even ouderwets te genieten van orgelklanken. Ben Mundo is een kort instrumentaal nummer dat met z'n gedragen karakter goed past bij het rustige begin van de plaat. Moonchild, het laatste van de eigen nummers, gaat ook ingetogen van start, echter het ontaardt in een levendig stuk met expressie in de zang, ontketendheid in de toetsen en felheid in de drums. Feitelijk is dit nog niet het eind van het album, gevoelsmatig wel. Al met al is dit een schijfje met marktwaarde. Het rustige karakter geeft een meerwaarde aan het oeuvre van de band die je niet mag missen. Het album duurt weliswaar vrij kort, maar dat is juist de kracht. Wel gaat het me wat ver om dit album on(t)roerend goed te noemen. |
 Io-pages (André de Waal) |
Over een tijdslot gesproken: het is inmiddels alweer 6 jaar geleden sinds de vorige CD, Circle of Deception. Maar net als je het niet meer verwacht, komt Timelock - ontstaan uit de legendarische jaren 80 bands Ywis en The Last Detail - met een nieuwe CD met acht eigen songs en één cover van For Absent Friends (We Can Not). De harde kern is nog steeds bij elkaar: Ruud Stoker op zang, Bert de Bruijne op bas en Julian Driessen op toetsen, met ondersteuning van new boys gitarist Ronald Demilt en drummer Mike Boekhout. Gebleven is die aparte stem van Stoker, je vindt die geweldig of alle rillingen lopen over je rug. Ook gebleven is de melodieuze aanpak van de songs die sterk toetsengedreven zijn met regelmatig een lyrische gitaar er overheen. Dit zorgt voor lekker in het gehoor liggende, meestal lange songs (variërend van 4:24 tot 7:46 minuten). Alleen de sfeervolle instrumental Ben Mundo duurt korter met 2.21 minuten. Maar het moet gezegd worden dat het toch lijkt of de tijd nu vat heeft gekregen op de mannen, want de songs zijn niet altijd even scherp. Het klinkt allemaal iets te makkelijk in mijn oren. Een beetje scherper en spannender had het wat dat betreft wel gemogen. Wellicht dat dit live het geval zal zijn, want we mogen absoluut blij zijn dat Timelock weer onder ons is. Website: www.timelock.eu. |
 Progarchives december 2008 (Henk van der Hoff)  |
A total
surprise this fourth release by Dutch neo band
Timelock, one of my favourite underdogs through
the years. Looks like I'm about the only one who
reviews this band. Well, I must admit their
albums are not really everywhere around in the
stores, certainly not abroad. When I saw this one
I bought it immediately because you never know if
you get another chance. I didn't expect a fourth
album actually because of the long time between
their albums. You just don't know if they are
using a lot of time for their next or whether
they are eventually disbanded. They're not obviously and listening to the first three songs one might say, they are still alive indeed ! Three good songs to open the album and getting me in the right mood. On the other hand I detect a lack of the energetic style of their previous album, Circle of Deception. That album was going in the direction of heavy prog almost but this album shows the softer side of Timelock. And when the album goes on it even becomes more and more obvious. I don't know if it was a deliberate choice of Timelock to do Buildings this way or if it just turned out this way after composing each individual song. Whichever it was, it has become an almost mellow sounding album, the quality is still there and if I'm in the mood for music like this, no problem but if I would have wanted anything like Circle .. forget it, this is totally different. Because I absolutely loved the predecessor and it's style and sound, gave that one 4 stars because of that and regard this as somewhat less in those respects I will give this 3 stars. Recommended for lovers of the easier side of IQ. |
Progarchives april 2009 (Tarcisio Moura) |
Timelock
is an interesting band from Holland that I had
the opportunity to know sometime in the past two
years. Although I found their songs of good
quality a certain lack of overall direction on
their CDs did not move me enough into writing a
review. And I guess I wouldn´t bother to listen
to their new stuff if my friend and PA colleague
Henk (Progrules) didn´t recommend it. Since he
knows my tastes fairly well I decided to take a
shot. Ok, this is not a very original stuff: simple, melodic rock with strong prog influences. What differs this new album from the previous ones is that they seem to find their style, as the CD as a whole has a very convincing sense of direction and appealing sound. And believe me, nowadays you don´t find too many albums that has strong cuts from beginning to end. I find it hard to compare them to other bands, but I guess there´s a kind of Saga feel on Buildings: like that group their tunes seem deceptively simple at the first listening while they are in fact very well craft and arranged. I specially like the guitar work of Ronald Demilt and also the very tasteful keyboards of Julian Driessen. It´s hard to point a highlight, since most of the tracks are really precious small gems. I only wish the instrumental Ben Mundo could be longer and more well developed. The more experimental side of the group is also present on the two last tracks Moonchild and We Can Not (the Saga connection comes in mind again, but not quite). Conclusion: very pleasant album and very promising too. If you like melodic rock with a prog twist, go for it! You won´t be disappointed. I´m looking forward to hear their next works. Not really essential on a site like PA (it would be a 5 star rating in a melodic rock one), but more than just good. 3,5 stars overall. |
 september 2008 Ruud Stoker |
Eindelijk is het
dan zover, de nieuwe CD van
Timelock: “Buildings”
De laatste jaren
hebben wij veel tijd geïnvesteerd om een
waardige opvolger van “Circle Of
Deception” te maken. En ik kan je vertellen
dat wij daar ruimschoots in zijn geslaagd. Door
muzikale verschillen zijn er enkele mutaties in
de line-up aangebracht. Ronald Demilt heeft de
zes snaren van Martin Hendriks overgenomen en
Mike Boekhout heeft de drumkit opgepakt van Rob
Boshuizen. Wij hadden in ieder geval één doel
voor ogen: de overtreffende trap toepassen. Hoe
doe je dat en waar begin je. Wel, met de komst
van Ronald en Mike kreeg Timelock tijdens de
eerste try-outs de chemie die een band nodig
heeft. De songs kregen meer vaart en symfonische
diepgang. Vooral het gitaargeluid en de inbreng
van Ronald speelde daarbij een grote rol. Mike
bleek met Bert de ideale tandem te zijn om een
stevige basis voor de songs neer te zetten. Dit is een greep uit de negen songs die “Buildings” bevat. Ik hoop dat je nieuwsgierig bent geworden naar onze nieuwe CD. Wij willen alle fans bedanken voor de vele mailtjes die wij ontvingen met de vraag om een nieuwe CD te maken. Ik weet zeker dat wij jullie niet hebben teleurgesteld. |