Echter (gelukkig) ontmoetten Ruud en Julian elkaar in 1985 toen zij hun diensten verleenden aan een top-40 coverband, genaamd ‘Sunday Afternoon At Disneyland’. Het klikte meteen en plannen werden gesmeed om een eigen symfonische-rock band op te richten. Dit werd ‘The Last Detail’, waarmee zich een eigen sound begon te ontwikkelen. Rinus en Bert bleven (als vrienden) op de achtergrond hand en span diensten verrichten voor deze band.

Na de CD ‘At Last... The Tale’ volgde de mini-CD ‘The Wrong Century’ en als ‘live hoogtepunt’ de verzorging van het voorprogramma van Saga in O13 te Tilburg (juni 1990). Hierna werd ook The Last Detail ontbonden. De tijd was namelijk rijp voor ‘Timelock’. Ruud en Julian hadden hun gewenste muziekstijl gevonden en combineerden dit gaarne met de talenten van Rinus en Bert.

Er ontbrak nog wel een drummer (dit zou een terugkerend punt in het verhaal van Timelock worden). Inmiddels is het 1991 als het viertal de studio bij Rinus in duikt en hun reeds gecomponeerde nummers vastlegt met gebruik van het handige hulpmiddel: de drumcomputer. In 1992 komt de CD ‘Louise Brooks’ uit en wordt unaniem door de pers geprezen. Een track van de CD, het nummer ‘Someday’ werd regelmatig op radio 3 gedraaid.

Rinus speelt dan ook live in de hernieuwde formatie Q65 en weet hun drummer Rob Louwers te strikken om met Timelock op te treden om de CD te promoten. Dit bevalt zo goed dat in 1994 met Rob de CD ‘The Dawn’ wordt opgenomen en uitgebracht. Ook deze CD oogst positieve kritieken en scoort zelfs een 8,3 in het blad ‘Aardschok’.

		Timelock 1992

Na een tweetal CD's en een flink aantal optredens wordt onverwachts het label van Timelock, de platenmaatschappij SI-Music, opgeheven. Het valt niet te ontkennen dat SI-Music veel betekend heeft voor Timelock en ook erg veel voor de band regelde. De band valt zogezegd in een vacuum en allereerst Rob en in een later stadium Rinus verlaten de band. Er wordt met andere drummers gewerkt, o.a. met de getalenteerde Mike Boekhout, maar dit resulteert op dat moment niet in een stabiele band.

Julian werkt inmiddels aan een symfonisch-rock project: opname van een CD getiteld ‘Dreamcarnation’ (uitgekomen in 2000) waarop, behalve Timelock, ook vele andere muzikanten meewerken. Gitarist Martin Hendriks en de van F.A.F. (For Absent Friends) bekende drummer Ed Wernke zijn in dit project ook van de partij. Het klikt tussen Martin en de overige Timelock-leden en na enige keren meedraaien wordt Martin als gitarist opgenomen in de band.

Het is 2001 als Ruud, Bert, Julian en Martin met nieuw materiaal op zak besluiten om weer een Timelock CD te gaan maken. Julian is inmiddels door F.A.F. gevraagd ter vervanging van hun vertrokken toetsenman. Dit ter promotie van hun CD ‘The Big Room’. Als tegenprestatie fungeert Ed Wernke als drummer op het nieuwe Timelock album, al zal hij verder geen deel van de band uitmaken. Rob Boshuijzen vult de lege plek op en drumt tijdens de vele live optredens.

Op 1 november 2002 is in de Boerderij te Zoetermeer de derde Timelock CD 'Circle of Deception' gepresenteerd met een live-concert.

		Timelock 2002  Er volgen nog vele optredens om 'Circle of Deception' te promoten.   Eind 2004 besluiten Martin Hendriks en Rob Boshuijzen Timelock te verruilen voor een andere vorm van muziek maken. Een periode van schijnbare stilte is wederom het gevolg. De overige bandleden gaan wel door met schrijven en gaan op zoek naar nieuwe muzikanten.

	Timelock 2008
		De vierde CD 'Buildings' is in    september 2008 uitgebracht.